Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Το σημερινό άρθρο του Φ. Κρανιδιώτη (Σκληροί πυρήνες της παρακμής)



Δεν είναι μόνο αγκαλιά με την ανομία, απολογητές των τρομοκρατών, των κουκουλοφόρων, των καταλήψεων και των βανδαλισμών. Δεν συμψηφίζουν μόνο την εγκληματική συμμοριακή δράση στο Βελβεντό, στις Σκουριές, στη Marfin και στα Εξάρχεια ή όπου αλλού με τα κοινωνικά προβλήματα. Στις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις τους «καταδικάζουν» με δυο γραμμές και ρίχνουν βενζίνη, συμψηφίζουν επί μισή σελίδα. Δεν στελέχωσαν μόνο τους μηχανισμούς λεηλασίας της χώρας, τη διαπλοκή, τα μαγαζιά μπετατζήδων, εμπόρων όπλων, εκδοτών και καναλαρχών, που χωρίς αυτούς, τους ανακυκλωμένους αριστεριστές, ανανεωτικούς και αντεξουσιαστές, θα ήταν κουφάρια. Δεν μισούν μόνο την πατρίδα, τη σημαία, τους ήρωες και τα σύμβολά της. Δεν έχουν μόνο κάψα να «σκοτώσουν» τον Παπαρρηγόπουλο για να κοπρίζουν καθεστωτικά τις διεθνιστικές μπούρδες τους στα μυαλά των παιδιών, εξόδοις του ίδιου του έθνους.


Είναι και επί δεκαετίες διαπρεπείς τεμπέληδες. Κι έχουν μαζευτεί στρατιές από δαύτους στον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ/Βίλα Αμαλίας, σαν τις μύγες μην πω σε τι… Εξαιρέσεις υπάρχουν, ενίοτε αξιόλογες και λαμπρές. Ομως εκεί, στη χαλαρή συνομοσπονδία των ιδεοληπτικών συνιστωσών και των αυτόμολων του συντεχνιακού ΠΑΣΟΚ, πολλοί έχουν κάνει επιστήμη το ραχατλίκι. Αχμάκηδες κομψευόμενοι με «προοδευτικά» πρόσημα. Απεχθάνονται την αληθινή εργασία, τους ανθρώπους δημιουργούς. Γι’ αυτό θέλουν επενδύσεις χωρίς… επενδυτές. Γι’ αυτό τους αρέσει το κράτος-δεινόσαυρος. Γι’ αυτό δεν θέλουν αξιολόγηση, έλεγχο, αξιοκρατία. Γι’ αυτό θέλουν πανεπιστήμια, όπου να διαπλέκονται οι «διανοούμενοι» του τάλαρου με τους φοιτητοπατέρες, ναούς εκφασισμού, ιδεολογικής και σωματικής τρομοκρατίας, απόπατους των φασιστοειδών αντιλήψεων, που ηττήθηκαν σε όλες τις σοβαρές χώρες, πλην εδώ, στη χώρα όπου ο Κουράκης υποδύεται τον ποιητή και ο κυρ Πάνος τον κομισάριο, απονέμοντας και δημοκρατικά ή μη εύσημα, καταπώς τους έκατσε ο φρέντο στην τρυφερή κοιλιά τους.

Συμπεριφέρονται ως ψευτοαριστοκρατία, φουλαράτοι, αερολόγοι, ημιμαθείς απάτριδες και οπαδοί του κοινωνικού πολέμου, αρκεί φυσικά να τον κάνουν άλλοι. Οταν λοιπόν αυτοί οι άλλοι, εξίσου βαρεμένοι, καταξεφτιλίζουν τη χώρα με τις εικόνες ντροπής με τα καμένα μηχανήματα, εικόνα ανθρωποδιώκτη κάθε πιθανού επενδυτή, δεν θα καταδικάσουν μια κι έξω, χωρίς αν, ναι μεν αλλά, χωρίς αστερίσκους και αμφισημίες. Πάντα ουρά, πιο μεγάλη απ’ το σώμα, ο συμψηφισμός με το περιβάλλον, τις λιβελλούλες, τις μέλισσες, με υπαρκτό ή μη σκάνδαλο. Τα πάντα όλα, αρκεί να μείνει η χώρα αγκυλωμένη, ημιθανές πτώμα, αρκεί να μην εφαρμόζεται ο νόμος, να συνεχίσουμε χωρίς κανόνες, τάξη, χωρίς πειθαρχία, χωρίς ρεαλιστική προοπτική.

Διότι μακροημέρευσαν και πήραν σκυφτό μπόι, πέρασαν ρέμπελα και κερασμένα τη ζωή τους μέσα από το μπάχαλο, τις παρακμιακές συντεχνίες και το φαρδύ ξεχαρβαλωμένο κράτος, που προσλάμβανε 25 κηπουρούς σε νοσοκομείο χωρίς κήπο και από 50 «αριστερούς» συμβούλους σε κάθε υπουργό! Βρείτε μία (1), όχι δύο, μία έρμη επένδυση με την οποία να συμφωνούν. Βρείτε μία μεταρρύθμιση που να στήριξαν, του Καραμανλή, του Σαμαρά, οποιουδήποτε. Θα ψάχνετε ώσπου να μάθει αγγλικά ο Αλέξης και να πετάξει ο σούπερμαν Διαμαντόπουλος. Ωσπου να παγώσει η κόλαση και να περάσει ο Τατσόπουλος ένα χεράκι και την υπόλοιπη Αθήνα. Στον ύπνο του...

Υπάρχουν όμως κι άλλοι σκληροί πυρήνες της παρακμής, της λεηλασίας, πάλι στελεχωμένες από την ίδια συνομοταξία. Είναι οι ΜΚΟ και μερικές «Ανεξάρτητες» Αρχές. Ποταμοί κονδυλίων, ασύλληπτα νούμερα για αμοιβές, ενοίκια και «δράσεις», που δεν έχουν λύσει μισό πρόβλημα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που δεν βελτίωσαν τη ζωή ούτε σε δυο ανθρώπους, πλην των αποδεκτών των παχιών κονδυλίων, του αίματος του λαού.

Την ώρα που πετσοκόβονται οι συντάξεις κι οι μισθοί, την ώρα που ο ξεχαρβαλωμένος ΕΟΠΥΥ σέρνεται κι απαιτούμε από πολίτες να ζουν με 600 ευρώ σκάρτα, εμείς πετάμε από το παράθυρο εκατομμύρια ευρώ. Εκτός από τα επτά κολλαριστά χιλιάρικα τον μήνα των βουλευτών, εκτός από τις εξωφρενικές αμοιβές των τραπεζιτών, τις αμοιβές των μετακλητών, έχουμε και τον Συνήγορο του Τρέχα Γύρευε, την Αρχή Προστασίας της μπατιρημένης πολιτικής ορθότητας και πάει σκοινί κορδόνι.

Καθαρές κουβέντες. Να κλείσουν όλες, πλην της Αρχής για το ξέπλυμα. Για όλα τ’ άλλα έχουμε δικαστές, έχουμε διοίκηση. Να κλείσουν και να απολυθούν, να κλείσει για πάντα οι κάνουλα και στις Μπίζνες Καλά Οργανωμένες, να δώσει κι η πολιτική τάξη το παράδειγμα με κόψιμο στη μέση των απολαβών της, και ό,τι εξοικονομηθεί να επιστραφεί αναλογικά στους πιο ταπεινούς. Ετσι δυο καλά θα γίνουν: ο λαός θα δει παράδειγμα και λίγη δικαιοσύνη και κάτι καλόπαιδα θα αναγκαστούν να βρουν κανονική δουλειά…